Javier leek het voor elkaar te hebben: verhuizen naar Portugal met zijn vrouw en twee kleine kinderen. Maar het leven daar liep anders. Eenmaal terug in Nederland raakte Javier in een depressie en voelde zich eenzaam. Ook kreeg hij last van suïcidale gedachten. Wat hielp hem hier uiteindelijk weer uit?
Wat een prachtig en krachtig betoog. Voelt authentiek, en het onbedwingbaar willen vullen van stiltes is zo herkenbaar. Eenzaamheid voelt ook als eenzaamheid met 2 accenten, als éénzaamheid. Heel aanwezig dus. Het gekke is dat ik eenzaamheid ook koester. Meer in de zin van waarschuwing, of zo mooi als Javier gezegd, preventief. Voor mij is loslaten dan ontladen en weet ontspannen. Dank voor deze inspirerende video. Met een groet van René Booms